بریتانیا از سیستم جدید مهاجرتی و قوانین مربوط به آن رونمایی کرد. در قوانین جدید مهاجرتی، تمرکز بریتانیا بر روی جذب افراد با مهارت‌های بالا و تحصیلات دانشگاهی خواهد بود. بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا، از همان روزهای آغازین که در تب و تاب انتخابات بود، وعده سیستم امتیازدهی مهاجرت به بریتانیا را داده بود و اکنون پس از گذشت چند ماه از زمانی که او عهده دار این سمت شده، به این وعده خود عمل کرده است. موضوع مهاجرت به بریتانیا در سال‌های اخیر یکی از دغدغه‌های حزب محافظه‌کار بوده است. از همین رو خانم ترزا می، از زمانی که وزیر کشور بود، بسیاری از راه‌های مهاجرت را از میان برداشت و پس آنکه نخست وزیر بریتانیا شد همچنان سیاست‌های سختگیرانه مهاجرت به این کشور را دنبال کرد.

 از طرف دیگر، مردم بریتانیا بارها درباره تعداد زیاد مهاجران ابراز نارضایتی کرده‌اند؛ آنها در مصاحبه با رسانه‌ها از رقابت شدید برای به دست آوردن شغل، بین بریتانیایی‌ها و مهاجران، به خصوص در شهرهای کوچک‌تر گله داشتند. حقیقت این است که در دو دهه گذشته مهاجران کم‌مهارت بسیاری از اتحادیه اروپا به بریتانیا آمدند. آنها در بازار رقابت کار، به طور معمول با دستمزد کمتر از عرف و یا ساعت‌های کار بیشتر مشغول به کار می‌شدند و همین موضوع رقابت را برای شهروندان بریتانیا مشکل کرده بود.

در همین راستا، از زمانی که تبلیغات برای جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا آغاز شد، سیاست‌های مهاجرتی و کنترل مرزهای این کشور از محورهای اصلی برگزیت بود. طرفداران برگزیت بر روی موضوعات کاهش مهاجرپذیری از طریق سیستم امتیاز دهی متمرکز بودند و به نوعی راه حل تقاضای مردم برای این موضوع را در تغییرات اساسی قوانین مهاجرتی عنوان می‌دانستند. به طوری که حتی شکایت مردم از نوبت‌دهی‌های طولانی در سرویس سلامت ملی را ناشی از جمعیت بسیار زیاد مهاجران می‌دانستند.

به طور کلی مهاجرت‌پذیری در بیشتر دنیا به دو بخش کلی مهاجران با مهارت‌های کم و مهاجرین با مهارت‌های بالا تقسیم‌بندی می‌شود. در حال حاضر بریتانیا در قوانین جدید راه ورود را برای مهاجرین دسته دوم در نظر گرفته است. این دست از مهاجرین که معمولا تحصیلات دانشگاهی هم دارند، برای مشاغل در اصلاح " یقه سفید " در نظر گرفته می‌شوند. مشاغل یقه سفید در مقابل شغل‌های کارگری قرار می‌گیرد که برای حاضر شدن سر کار، نیازی به پوشیدن لباس رسمی همچون پیراهن و کت و شلوار ندارد.

در قوانین جدید، دولت بریتانیا کوشیده است فقط بر روی مهاجرین دسته دوم، یعنی کسانی که مهارت خاص و تحصیلات دانشگاهی دارند، تمرکز کند. در این سیستم مهاجران با داشتن شرایط خاصی امتیاز کسب می‌کنند. به طور مثال برای توانایی در زبان انگلیسی ۱۰ امتیاز یا با داشتن دکترای تخصصی مرتبط با شغل‌شان ۲۰ امتیاز دیگر دریافت می‌کنند. در نهایت کسانی موفق به اخذ ویزا می‌شوند که حداقل مجموع امتیاز آنها به ۷۰ رسیده باشد.

یکی از شروط بسیار مهم در این قانون، موضوع داشتن کارفرما پیش از تقاضای مهاجرت به بریتانیا است. شخص داوطلب مهاجرت باید قبل از هر چیز، کارفرمایی را بیاید که به نوعی اسپانسر شغلی او باشد و دستمزدی که برای او در نظر گرفته، نباید کمتر از ۲۰ هزار و ۴۸۰ پوند در سال باشد. موضوعی که کار را برای مهاجرین کمی سخت خواهد کرد؛ چرا که شخص داوطلب شانس حضور در خود کشور بریتانیا را برای یافتن شغل مناسب نخواهد داشت. همچنین در قوانین جدید دولت قادر خواهد بود تا در هر برهه زمانی، مجموعه‌ای از شغل‌های مورد نیاز کشور را در لیست امتیاز دهی خود قرار دهد و کسانی که تخصص مرتبط با آن مشاغل دارند می‌توانند امتیاز بیشتری بگیرند. به همین جهت قانون جدید این توانایی را خواهد داشت از ورود بیش از نیاز مهاجرین در یک رشته خاص جلوگیری کند و در عوض در بخش‌هایی که نیروی کار کافی وجود ندارد، تقاضای مهاجر کند.

از دیگر امتیازات این قانون جدید این است که مردم در سراسر جهان شانس برابری برای ورود به بریتانیا دارند. در شرایط قبل از برگزیت مهاجرین فقط از کشورهای اتحادیه اروپا به بریتانیا نقل مکان می‌کردند، اما در این قانون جدید مردم از سراسر دنیا شانس یکسانی برای پذیرفته شدن در این کشور دارند. در همین ارتباط خانم پریتی پاتل، وزیر کشور، در مصاحبه‌ای به این موضوع اشاره داشت و گفت، بریتانیا این بار از سراسر جهان پذیرای داوطلبین مهاجرت خواهد بود و قانون جدید این امکان را به بریتانیا می‌دهد که بهترین‌ها را از تمام دنیا به این کشور جذب کند.

 در طرف مقابل، قانون جدید منتقدان سرسختی هم دارد. از جمله خانم دایان آبت، وزیر کشور در دولت سایه، که این طرح را اصلا مناسب نمی‌داند. او در مصاحبه‌ای گفت که این طرح اشتباهی است که دولت ارائه کرده است چرا که در این قانون هیچ توجهی به مهاجرین با مهارت‌های کم نشده است. در حالی که بسیاری از کارهای خدمات درمانی در بیمارستان‌ها و همچنین کار در مزارع، به شدت نیازمند چنین نیروهایی‌ست.

کالج سلطنتی پرستاری نیز ارائه طرح جدید را متناسب با نیازهای بهداشتی و سلامتی بریتانیا نمی‌داند. اتحادیه ملی کشاورزان نیز از این که دولت مشکلات صنعت مواد غذایی و کشاورزی را جدی تلقی نکرده، ابراز نگرانی کرده است.

اگر چه در طرف مقابل دولت اعلام کرده است، در حال حاضر به اندازه کافی نیروی مهاجر با مهارت کم در کشور وجود دارد و کارفرمایان باید تلاش کنند کارگرانی را که در حال کار کردن هستند، حفظ کنند.

قانون جدید، این شانس را به کسانی که تحصیلات عالیه دانشگاهی دارند، می‌دهد تا برای ادامه کار به کشور بریتانیا مهاجرت کنند و در این مورد تفاوتی نمی‌کند که تقاضای خود را از کدام کشور ارائه بدهند. به همین دلیل این فرصتی است برای مردم سایر کشورها تا از شرایط جدید سیستم امتیاز‌دهی استفاده و به بریتانیا نقل مکان کنند. برای بریتانیا نیز این فرصتی مناسبی است تا ضمن محک زدن قانون جدید، بتواند نیروهای نخبه و با تحصیلات عالی را از سایر نقاط جهان به کشور خود دعوت کند.